is een vooral in de handel gebruikelijke benaming voor het onderzoek door deskundigen (experts).
Een speciale betekenis bezit expertise in de scheepvaart. Wanneer een schip tijdens een reis een schadevaring heeft gehad of veel slecht weer heeft ondervonden, zal de gezagvoerder na binnenkomst in een haven over het algemeen een expertise doen uitvoeren. Hiervoor komen een aantal deskundigen aan boord, die de toestand van het schip en in het bijzonder die van de luiken en lading opnemen en over deze stand van zaken rapport opmaken, het zgn. expertise-rapport. Blijkt nu naderhand tijdens de lossing, dat er schade aan de lading is, dan wordt dit expertise-rapport overgelegd aan de assuradeuren. Voor de experts worden meestal oud-gezagvoerders aangewezen, die uiteraard veel verstand hebben van schepen en het stuwen van ladingen. In geval van een schadevaring worden ook een of meer scheepsbouwkundige ingenieurs aan de commissie toegevoegd. De experts zijn verplicht indien nodig hun rapport later voor de rechtbank onder ede te bevestigen.
Het deskundig onderzoek is in BELGIË in de regel facultatief, zowel voor de partijen als voor de rechtbank, en dit evengoed in strafzaken als in burgerlijke zaken. Uitzonderlijk nochtans, in welbepaalde gevallen, gebiedt de wet een expertise en de benoeming van deskundigen. Zo bijv. in geval van rescisie van de verkoop van een onroerend goed wegens benadeling voor meer dan 7/12 deel (art. 1675 en vlg. B.W.). De expertise, hoe kundig ook verricht, is niet bindend voor de rechtbank; wanneer zij een andere mening is toegedaan kan zij het advies van de deskundigen voorbijgaan (aldus art. 323 W.v.B.Rv.) (z deskundige).
