L’Hérit., is de naam van een plantengeslacht uit de familie van de Myrtaceeën. Het telt, met name in Australië, ca 600 soorten, grote, vaak harshoudende bomen met verspreide of tegenovergestelde, meest onbehaarde, gaafrandige, leerachtige, altijdgroene, dikwijls parallelnervige bladeren en alleen of in 3-15-bloemige schermen in de bladoksels staande bloemen. Deze vertonen een urnvormige bloembodem, waarvan de met elkander vergroeide kelkbladen als een dekseltje afvallen, meestal de bloembladen medenemend, talrijke meeldraden en een 4-hokkig vruchtbeginsel met een enkelvoudige stijl en stempel, wordend tot een veelzadige, door de bloembodem omsloten, zich aan de top openende doosvrucht.
De bekendste soort is de in alle subtropische gewesten, zoals Californië en het mediterrane gebied, aangeplante, door een opvallende heterophyllie gekenmerkte E. globulus Labill., die meer dan 100 m hoog wordt, zeer snel groeit en daarom voor het ontwateren van moerassige streken aanbevolen is (koortsboom). De takken met bloemen en vruchten zijn een geliefde handelswaar en worden ’s winters uit het Z. ingevoerd en in onze bloemenwinkels verkocht. Het hout is voor velerlei doeleinden bruikbaar, zo ook van E. amygdalina Labill., de zgn. Pepermuntboom uit Z.-Australië, de hoogste bekende boom, meer dan 150 m hoog en 10 m dik wordend, en talrijke andere soorten. E. esinifera Sm., E. corymbosa Sm., E. citriodora Hook., leveren een soort van kinogom, het kino australe of Botanybay-kino. De looistofrijke schors van E. occidentalis Endl. (West-Australië) komt als Mallet-schors in de handel.PROF. DR TH. J. STOMPS
Lit.: R. T. Baker and H. G. Smith, A research on the Eucalypts especially in regard to their essential oils (Sydney 1902); J. H. Maiden, A critical review of the genus Eucalyptus I—IV (Sydney 1903-1918); W. Graves, Studies in Eucalyptus (St Louis 1910).
