is de naam van de hafvormige soms ook geheel door een strandwal (cordon littoral) of door duinen (zowel land- als zeeduinen) van de zee afgesnoerde zoutmeren (étangs salés). Aan de zuiden westkust van Frankrijk (Languedoc en Gascogne) vormen zij ondiepe plassen van grote oppervlakte, slechts door smalle zand- of duinwallen van de zee gescheiden en daarmede gewoonlijk door een kanaal of een riviermonding in verbinding staande. Dikwijls is het water door aanvoer van rivierwater brak, evenals in de Italiaanse maremmen en lagunes.
Zij zijn van belang voor visvangst en zoutwinning; soms echter nadelig door de malariamug.De étangs kunnen ontstaan door golfwerking van het zeewater met of zonder hulp van de getijstromen en de wind. Een voorbeeld van een étang, die uitsluitend door een strandwal van de zee is afgesnoerd, is de Etang de Thau bij Cette in Z.Frankrijk, evenals de daarbij gelegen lagunes aan de Middellandse Zee van Perpignan tot aan de mond van de Rhône.
Aan de Golf van Gascogne zijn de Etangs de Cazaux, de Parentis en d’Hourtin gevormd door afdamming van kleine riviertjes door de tot 90 m hoge zeeduinen van de Landes. Moses Lake in de grote vlakte van de Columbia-rivier in de Staat Washington (V.S.) ontstond als gevolg van afdamming door landduinen. DR J. VISSCHER
