(Jean Jacques), Frans geograaf (Ste Foy la Grande, Gironde, 15 Mrt 1830 - Torhout, België, 4 Juni 1905), reisde na 1851 veel in Europa en Amerika. In 1892 werd hij hoogleraar te Brussel.
Voor die tijd had hij gewerkt aan zijn monumentale hoofdwerk, de Géographie universelle, nu verouderd, maar voor die tijd een indrukwekkende prestatie, hoewel het op vele plaatsen de sporen draagt van de politieke agitatie van de anarchistische schrijver. Enige zijner voornaamste geschriften ontstonden in samenwerking met zijn broer Onésime (Orthez 1837 - Parijs 1916).Behalve geograaf was hij ook een van de belangrijkste theoretici van het anarchisme.
Bibl. : La Terre, description des phénomènes de la vie du globe (Paris 1867-1868, 5de dr. 1882); Nouvelle géographie universelle (19 dln, Paris 1875-1894); Les primitifs (1885); L’évolution, la révolution et l’idéal anarchique (1897); L’Afrique australe (met Onésime Reclus, 1901); L’Empire du Milieu (met Onésime Reclus, 1902) ; Les volcans de la terre (Bruxelles 1906); L’homme et la terre, 6 dln (1906-08); Correspondance, 3 dln (1911-25).
Lit.: P. Girardin et J. Brunhes, R., in: Geogr. Zeitschr. XII (1906); François, E. R. et l’anarchie (Genève 1906); M.
Nettlau, E. R., Anarchist und Gelehrter (1928).
