Brits admiraal (Dodington, Gloucestershire, 27 Apr. 1770 - Eaton Square 28 Apr. 1851), trad reeds in 1783 als midshipman in dienst bij de marine. In de slag bij Trafalgar (1805) voerde hij bevel over het linieschip Orion, in 1809 nam hij deel aan de aanval op Vlissingen en hielp vervolgens Cadiz verdedigen.
In 1814 werd hij schout-bij-nacht en diende onder admiraal Cochrane in Amerika; in 1821 werd hij vice-admiraal. Als bevelhebber der Britse vloot in de Middellandse Zee werd Codrington belast met het opperbevel over de verenigde Engels-Franse vloot, waarbij zich ook nog een Russisch eskader voegde, en bracht bij Navarino op 20 Oct. 1827 de vijand een nederlaag toe, waarbij het grootste deel der Turkse vloot vernietigd werd. De Tory-regering in Engeland, in wier politiek deze positieve daad niet best paste, beschuldigde hem buiten zijn instructie te hebben gehandeld en verving hem door een ander. Vóórdat hij zijn commando kon overdragen, werd hij naar Alexandrië gezonden om een tractaat met Ibrahim pasja te sluiten, die beloofde Morea te ontruimen (1828).
Na de troonsbeklimming van Willem IV werd hij in zijn vaderland weder naar verdiensten geëerd. In 1831 voerde hij bevel over de Kanaalvloot; in 1837 werd hij admiraal, van 1839-1842 commandant van de oorlogshaven Portsmouth, daarna trad hij uit de dienst.DR H. A. ENNO VAN GELDER
Bibl.: Memoir of the Life of Admiral Sir Edward G., with sélections of his correspondance, ed. by his daughter, Lady Bourchier, 2 dln (London 1873, verk. uitg. 1875).
