of Goenoeng Sèwoe is het uitgestrekte kalkgebergte in het Z. van Djokjakarta. Het is o.a. bekend om zijn karstverschijnselen. Lehmann (Geogr.
Abh. 3, 9, 1936) beschreef de geomorphologische ontwikkeling van dit gebied. De kalkstenen zijn van miocene ouderdom. In het plioceen was het gebied slechts weinig boven zeeniveau, tot in het kwartair een opheffing volgde, waarbij de oppervlakte van het Zuidergebergte bekkenvormige verbuigingen onderging (Wonosari bekken en Batoeretno bekken). Het eigenlijke Karstgebied, dat Goenoeng Sèwoe heet naar de duizenden kopjes van kalksteen, strekt zich uit ten Z. van deze bekkens tot de kust van de Indische Oceaan. Een samenvatting van de geologie van dit gebied vindt men in The Geology of the East Indies door Van Bemmelen (1949). Von Koenigswald ontdekte oud-paleolithische artefacten in de Goenoeng Sèwoe (Tijdschr. Kon. Ned. Aardr. Gen. 53, 1936, 41-44).
