of Strijders des Lichts of des Geestes is de naam van een piëtistische tak der Raskolniken in de Grieks-Katholieke Kerk in Rusland. Zij komen sterk overeen met de Kwakers, daar zij zich op het inwendig licht des geestes beroepen, dit laatste in overeenstemming trachten te brengen met de Bijbel, geen waarde hechten aan uitwendige plechtigheden, alleen ouderlingen en verder geen kerkelijke gezaghebbers erkennen; afkerig zijn van de eed en van de krijgsdienst, alle onderscheid van stand uit de weg trachten te ruimen en zich door een eenvoudig, onberispelijk en werkzaam leven onderscheiden.
Zij verwerpen het leerstuk der Drieëenheid en dat der goddelijkheid van Christus. Deze sekte is meermalen vervolgd, doch Alexander I gaf haar in 1804 verlof zich in een district van Taurië te vestigen. De publieke opinie beschuldigde hen, dat zij in hun geheime vergaderingen veel gruwelen en gewelddaden pleegden. Een onderzoek werd ingesteld, dat eindigde met de bestraffing van het hoofd der gemeente, apostel en engel genaamd. In 1841 zijn zij overgebracht naar het district Achalkalaki in Trans-Kaukasië, waar zij ten getale van 11.000 een 18-tal dorpen bevolken, zich vooral met de veeteelt bezighouden en zeer welvarend zijn. In 1887 kwam er een scheuring, sedert 1898 zijn een duizend Duchoborzen, vooral met hulp van Tolstoi, naar Cyprus verhuisd en in 1900 is een groot deel naar Canada getrokken.Lit.: Tolstoi, Christenverfolgung in Ruszland im Jahre 1895 (Duits, Berlin 1896); Gehring, Die Sekten der russischen Kirche (Leipzig 1898).
