Duits classicus (Borghorst, Westfalen, 11 Febr. 1871 - Münster 16 Sept. 1942), studeerde klassieke letteren en promoveerde in 1894 te Leipzig, deed van 1895 tot 1902 studiereizen in Griekenland en Italië, werd in 1897 privaat-docent te München en in 1906 buitengewoon hoogleraar aan dezelfde universiteit; hij werd in 1913 te Würzburg benoemd en in 1923 aan de R.K. universiteit te Nijmegen als gewoon hoogleraar. In 1941 werd hij gepensionneerd.
Bibl. (voornaamste geschriften): De codicum Isocrateorum auctoritate (proefschrift 1894); Untersuchungen zur älteren griechischen Prosaliteratur (1901-1902); Homer, die Anfänge der hellenistischen Kultur (1903); Isocratis opera I (1906); Homerische Poetik (1921); Demosthenes im Urteile des Altertums (1923); Die Schulaussprache des Griechischen von der Renaissance bis zur Gegenwart. Allgemeine Geschichte des griechischen Unterrichts (2 dln, 1930-1932). Letterk. werken: Welt u. Leben (1902, gedichten); Von der Lebensreise (1927, idem); Aus versunkenen Tagen (1939, auto-biogr.).
Lit.: J. P. Steffes, E. D. zum Gedächtnis, in: Forschungen u. Fortschritte XIX (1942); H. Janssen, in Jaarboek R.K. Univ. Nijmegen (1942-’46).
