Duits oriëntalist (Berlijn 6 Juli 1821 - 18 Aug. 1903), werd na studie in Europa en in het Oosten in 1850 hoogleraar te Berlijn. Hij heeft onderscheiden Arabische werken, waarbij een in het Arabisch opgestelde spraakkunst, uitgegeven en schreef verder: Reisebilder aus dem Morgenlande (1853) en een Chrestomathie Ottomane (1845).
Sedert 1865 heeft hij een lange reeks vertalingen uitgegeven van de Arabische geschriften van de esoterisch-wijsgerige school van de zgn. Loutere Broeders (Ichwân al-Safâ), die omstreeks 950 te Basra bloeide. In 1890 en 1895 verschenen nog uitgaven en vertalingen van enige werken van de Arabische wijsgeer al-Fârâbi. Door deze laatste werken is Dieterici een pionier geweest voor de ontsluiting van de Mohammedaanse wijsbegeerte.
