Portugees dichter (8 Mrt 1830 - Lissabon 11 Jan. 1896), eigenlijk João de Deus Ramos, was de vernieuwer van het nationale lyrisme en werd geboren uit eenvoudige ouders te São Bartolomeu de Messines. Van 1849-1859 studeerde hij in de rechten te Coimbra.
In 1868 werd hij tot kamerlid gekozen. In dat jaar verscheen zijn eerste bundel verzen Flores do campo, die dadelijk grote opgang maakte door een stijl en een zuivere harmonie die tot dusver in de Portugese poëzie van zijn tijd onbekend waren. In 1876 verscheen een nieuwe bundel Fôlhas soltas. Teófilo Braga stelde in 1896 een nieuwe editie samen van de in 1893 verschenen Campo de flores en verzamelde in 1898 alle andere verspreide werken van de dichter onder de titel Prosas.Hoewel João de Deus soms satirisch kon schrijven, bleef hij toch de dichter van de liefde en vooral van de vrouwen. Zijn stijl is eenvoudig en voor iedereen bevattelijk. Men had niet vermoed, dat het amoureuze lyrisme der romantici zoveel nieuwe uitingen kon hebben. Zelfs dichters als Antero de Quental en Gonçalves Crespo, wier visie zoveel verschilde van die van João de Deus, kwamen onder zijn invloed. Hij was niet alleen een groot dichter, maar ook een paedagoog van betekenis en bedacht een systeem voor de rationele vereenvoudiging van het volksonderwijs, uiteengezet in A cartilha maternal, dat door de regering in 1888 als nationale methode werd aangenomen.
Bibl. (verder werken): A lata (1860); Dicionário prosódico de Portugal e Brasil (1877); Livro de amor, a cura di A. Lopes Vieira (Lisboa 1930); vertalingen uit het Frans.
Lit.: Antero Quental, A proposito de um poeta (1860); T. Braga, As modernas ideas na litteratura portugueza (Oporto 1892).
