noemt men middelen, om overtollig haar weg te nemen. Het gebruik van depilatoria door de orthodoxe Israëlieten berust op het verbod, zich met een scheermes te scheren (scheren met het zalfje).
In de Oosterse landen wordt deze methode om haar te verwijderen reeds sedert eeuwen toegepast. Zij heeft navolging in Europa gevonden sedert het dragen van kleren zonder mouwen, om het haar onder de armoksels weg te nemen. Voor dit doel worden tal van middelen aanbevolen. De meeste bevatten sulfiden der aardalkaliën.Het depilatorium van P. G. Unna bestaat uit een mengsel van bariumsulfide, zetmeel en zinkoxyde. In het Oosten en ook als ontharingsmiddel hier aanbevolen mengsels bestaan uit calcium- of strontiumsulfiden, kalk, arseensulfide (auripigment).
Veel sterker werken de Oosterse ontharingsmiddelen, die bestaan uit 1 deel arseensulfide en 9 delen gebluste kalk; ze verweken niet alleen de haren, zoals andere depilatoria, maar zullen, sneller dan de andere, de haarwortels aantasten en daarbij gevaarlijke huidontstekingen teweegbrengen. Dit laatste is ook het geval bij de niet arsenikhoudende depilatoria, wanneer deze onoordeelkundig worden toegepast. Grote voorzichtigheid is geraden en na elk gebruik moet de huid zorgvuldig worden afgewassen. Van medische zijde wordt het gebruik van depilatoria ontraden als niet ongevaarlijke schoonheidsmiddelen.
