een door een bisschop of daartoe gemachtigd priester gewijde vierkante doek van wit linnen, die in de Katholieke liturgie gebruikt wordt om er de geconsacreerde Hostie, die ook Corpus Domini (lichaam des Heren) genoemd wordt, op te doen rusten; vandaar de benaming. Oorspronkelijk bedekte de corporaal de gehele altaartafel en werden de uiteinden over de Hostie en Kelk gelegd, zoals nu nog bij de Kartuizers.
Na de invoering van de altaardoeken (8ste eeuw) zijn de maten ingeboet (ongeveer 50 x 50 cm); de Kelk wordt sinds de 15de eeuw met een afzonderlijke doek (palla) bedekt. Corporaal en palla worden nu nog met eenzelfde gebed gewijd. De corporaal wordt bewaard in de bursa.
