betekent rekenplichtigheid. Uit verschillende rechtsbetrekkingen vloeit een verplichting voort tot het doen van rekening en verantwoording; men spreekt bijv. van een comptabel ambtenaar, wanneer deze gehouden is, op gezette tijden of wanneer hem daarnaar wordt gevraagd, in een of andere vorm een staat van zekere inkomsten en uitgaven met bewijzende bescheiden over te leggen en aan te tonen, dat het batige slot er van aanwezig is.
De regelen, in acht te nemen ten einde langs rechterlijke weg in burgerlijke zaken genoegdoening te krijgen van een rekenplichtige, en die, te volgen door een rekenplichtige ten einde kwijting te verkrijgen van onwillige of onmachtige rekenrechtigen, vindt men in de artt. 771-793 W.v.B.Rv. Hem, die rekening en verantwoording aflegt, noemt men wel rendant; zijn tegenpartij gerendeerde.Lit.: Van Rossem-Cleveringa. Burgerlijke rechtsvordering II, 3de dr. (1934), blz. 502-534; J. G. Maris, Het toepassingsgebied der rekenprocedure, diss. (Leiden 1928).
