(Lat.: clausula, slot, einde) is een term die in de stilistiek wordt gebruikt als naam voor het einde van de zin, dat soms naar de persoon van de schrijver en de plastische bedoeling variërende stijl heeft. Een algemeen kenmerk van de clausule in de mededelende zin in het Nederlands is de geringe intensiteit en de daarmee samenhangende lage toon.
Als men de zinsvorm in dit opzicht wijzigt, dan bereikt men, door het ongewone van de vorm, intensivering van de mededeling. Vgl.: Men kan geen snelheid verwachten van een man die oud en traag is met: Men kan geen snelheid verwachten van een man die oud is en traag.In de ambtelijke taal is het woord clausule in gebruik in de betekenis van bepaling of van zinsnede.
DR B. VAN DEN BERG.
