een Griek, geboren te Alexandrië (tweede helft 4de eeuw n. Chr., geboortejaar en sterfjaar onbekend) is de laatste Latijnse dichter van betekenis; aanvankelijk dichtte hij in het Grieks, maar wist zich zo in het Latijn en de klassieke stijl in te werken, dat hij ze geheel beheerste en niets in zijn dictie zijn Griekse afkomst verraadt.
Hij werd de hofdichter en de lofredenaar van de eerste keizer van het Westromeinse rijk, Honorius, en diens minister, de Wandaal Stilicho, smaadt daarentegen Stilicho’s tegenstanders Rufinus en Eutropius, gunstelingen van Arcadius, de keizer van het Oostromeinse rijk. Zijn gehele oeuvre omvat een spanne tijds van slechts 9 à 10 jaar (395-404). Van hem zijn bewaard:1. politieke gelegenheidsgedichten, die hij meestal bij feestelijke plechtigheden voordroeg, waardoor zij ook als historische bron grote betekenis bezitten, o.a.panegyricus in Probinum et Olybrium, 30, (ook: de 40 en de 6°) panegyricus de consulatu Honorii, panegyricus in consulatum Stilichonis, enz.;
2. mythologische gedichten, hoofdwerk: de raptu Proserpinae (de roof van Pros.), dat in de middeleeuwen een geliefd leesboek voor de jeugd was;
3. kleinere gedichten.
Bibl. (uitg.): Th. Birt in: Monum. Germ., A. A., dl X (Berlin 1892); M.
Platnauerin: Loeb’s Classical Library (1922, met Eng. vert.); V. Crépin (Paris 1933, met Fr. vert.). Vertaling voorts: R. M.
Pope (London 1934, in verzen).
Lit.: P. Fargues, Glaudien (Paris 1933); H. Steinbeiss, Das Geschichtsbild Claudians (1936); M. Schanz, Gesch. der röm.
Litteratur IV, 2 (1920), p. 3-32; E. S. Duckett, Latin Writers of the Fifth Centure (N.Y. 1930), p. I7-35;J- H.
E. Crees, Cl. as a Historical Authority (Cambr. 1908).
