Frans criticus (Parijs 27 Oct. 1882 - Celle-Saint-Cloud 5 Aug. 1939), was een van de meest intelligente en filosofisch best geschoolde moderne critici, vooral ook door zijn gedegen kennis van de moderne letterkunde. Zijn Approximations (1921-1937, 7 series) bevatten enkele van de beste studies ooit geschreven over Baudelaire, Gide, J.
Rivière, F. Mauriac, Lytton Strachey en vele anderen. Hij was een der geestelijke leiders van de letterkundige décades te Pontigny. In 1927 keerde hij terug tot het RoomsKatholicisme zonder dat dit wijziging bracht in de lijn van zijn literaire critiek. Na zijn dood verschenen twee delen van een waardevol Journal.DR R. WIARDA
Bibl.: Extraits d’un Journal (1908-1928); Le Dialogue avec André Gide (1929, herdr. 1947); Byron et le besoin de la Fatalité (*929) > François Mauriac et le Problème du Romancier catholique (1933) ; Du Spirituel dans l’ordre littéraire; La Comtesse d. Noailles et le climat du génie; Qu’est-ce que la Littérature et Dernier Journal intime, suivi de Hommage à Ch. du Bos par Mauriac e.a. (1945) î Grandeur et Misère de Benjamin Constant (1946) ; Journal 1921-1923 (1946); Journal 1924-1925 (1948).
Lit.: A. P h. Ber toc ci, Charles Du Bos and English Literature (London 1949).
