Belgisch schilder (Comines op de Franse kant van de Leie, 1825 - Brussel 30 Mrt 1870), leerling van Navez en de academie te Brussel, werkte ook enige maanden (1851) in de academie te Düsseldorf. Hij begon als historieschilder, waarbij hij reeds door realistische kracht uitmuntte, doch wijdde zich weldra aan de vertolking van de werkelijkheid en werd de schilder bij uitnemendheid van het arme volk, de onterfden en lijdenden.
De humanitaire bedoelingen vervallen bij hem soms in het anecdotische, doch als schilder treft hij door de donker gehouden harmonie van diepe kleurtonen. In de realistische beweging nam hij een vooraanstaande plaats in en was met zijn vrienden F. Rops en G. Meunier lid van de in 1866 gestichte Société libre des Beaux-Arts, die de Belgische kunst van alle academisme bevrijden wilde. Zijn beste werken bevinden zich in de Belgische musea, vnl. te Brussel (De Bedevaart te Anderlecht, Het Dankgebed, De Dronkaard).
