Duits oriëntalist (Alexkehmen, O.-Pruisen, 22 Mrt 1840 - Jena 17 Juli 1925), verdiepte zich na studie der klassieke letteren te Berlijn, in het Sanskrit bij Bopp en Weber. Hij promoveerde in 1868 te Leipzig op dissertatie: Observationes ad Kalidasae Malabikagnimitram (Leipzig 1868).
In 1872 werd hij privaatdocent en drie jaar later buitengewoon hoogleraar voor Sanskrit te Jena. Hij was een uitstekend palaeograaf en collationeerde talloze handschriften te Parijs, Londen en Oxford. Bekend is vooral zijn Sanskrit woordenboek. Hij beheerste het Sanskrit zo volkomen, dat hij Duitse verzen in het Sanskrit vertaalde.Bibl.: Die Ganachandas. Ein Beitrag zur indischen Metrik (Ï875) ; Vamana’s Lehrbuch der Poetik (Jena 1875); 2de dl: Vamana’s Stilregeln (Strassburg 1880); Sanskrit Wörterbuch nach den Petersburger Wörterbüchern bearbeitet (Strassburg 1887); Kalidasa’s Sakuntala (Leipzig 1909); Bharavi’s Poem Kiratarjuniya translated and explained (Harvard Oriental Ser., Cambridge Mass. 1912); Subhasitamalika, eine Auswahl von Sprüchen deutscher Dichter in Sanskrit nachgebildet (Jena 1902).
Lit.: E. Windisch, Gesch. der Sanskritphilologie (p. 381 vlg.).
