(letterlijk: kramp van de maagmond) is een functiestoornis van het onderste deel van de slokdarm, waarbij dit gedeelte zich niet goed opent bij het slikken van voedsel. Dit hoopt zich dientengevolge in de slokdarm op, zodat deze op de duur sterk wordt verwijd.
De patiënt klaagt dat het eten niet wil zakken en dat een deel van de maaltijd na korter of langer tijd terugkomt. In tegenstelling tot organische vernauwingen van de slokdarm, waarbij vloeistof veel minder slikklachten geeft dan vast voedsel, komt het bij cardiospasmus herhaaldelijk voor, dat ook koud water niet wil zakken. Verder zijn de slikmoeilijkheden bij deze afwijking vaak zeer wisselend: er zijn tijden met uiterst hinderlijke stoornissen en tijden, waarin het veel beter gaat. Een vooral in het begin niet zeldzaam verschijnsel is het voorkomen van eigenaardige pijnen in de borst, die gewoonlijk niet samenhangen met het slikken.
De oorzaken van cardiospasmus zijn velerlei; psychische invloeden hebben vaak grote betekenis. Voor bevestiging van de diagnose is Röntgenonderzoek onontbeerlijk. De beste behandeling is oprekking van het vernauwde gedeelte met behulp van een instrument dat door de mond in de slokdarm wordt gebracht. Tevoren gaat men na door oesophagoscopie bronchoscoop) of het slijmvlies van de slokdarm gaaf is.DR H. J. VIERSMA.
