later door de Romeinen geprezen als voorbeeld van rechtschapenheid en eenvoud, bracht als consul in 282 v. Chr. ontzet aan de stad Thurii, die door de Lucaniërs en Bruttiërs belegerd werd.
Tweemaal onderhandelde hij met koning Pyrrhus van Epirus, na de slagen bij Heraclea in 280 en bij Ausculum in 279. In 278 was hij ten tweeden male consul, in 275 censor. Terwijl Pyrrhus op Sicilië vertoefde, onderwierp Fabricius Beneden-Italië. Tweemaal werd hem een triomf toegestaan. Het is moeilijk voor ons, zijn werkelijke persoonlijkheid en de betekenis daarvan te benaderen: zij ligt verborgen achter een gordijn van ten dele ongetwijfeld apocriefe anecdotes over zijn eenvoud, zijn onomkoopbaarheid en zijn sportiviteit ook tegenover de tegenstander. Intussen valt niet te betwijfelen, dat hij aan Romeinse zijde één van de hoofdfiguren in de oorlog tegen Pyrrhus is geweest.Lit.: Pauly-Wissowa, Real-encycl. d. klass. Altertumsw. VI, 1931 e.v.; A. B. Nederlof, Hist. commentaar op Plutarchus’ leven van Pyrrhus, diss. Leiden (1940).
