Duits natuurkundige (Fulda 6 Juni 1850 - New York 20 Apr. 1918), was achtereenvolgens professor te Marburg (1877), Straatsburg (1880), Karlsruhe (1883), Tübingen (1885) en weer te Straatsburg (1895). Hij verrichtte onderzoekingen op het gebied der draadloze telegrafie en op dat der electrische ontladingen door verdunde gassen.
In 1898 nam hij patent op de gekoppelde zender, in 1905 verbeterde hij de radioontvangst door het invoeren van de kristaldetector; de Braunse buis kwam in 1897, de Braunse Voltmeter is nog algemeen in gebruik. Braun werd in 1909, samen met Marconi, beloond met de Nobelprijs. Einde 1914 ging hij naar New York voor een patentproces; wegens de oorlogsomstandigheden kon hij niet naar Duitsland terugkeren; hij stierf in een interneringskamp.Lit.: V. Junk, Die Nobelpreisträger (Leipzig 1930).
