(ook Bransle) is een Oudfranse dans in even maatsoort en met een rustig tempo. De gezongen dans had na ieder couplet een refrein, waaraan de muziek het schema abcbdb enz. ontleend heeft.
De dans, althans het refrein, werd als rondedans uitgevoerd. Deze thans geheel vergeten dans is een van de oudste Franse dansen: zij is reeds uit de 15de eeuw bekend. Oorspronkelijk was Branle een verzamelnaam voor een aantal verschillende dansen, nl. de b. double (rustig tempo en even maat), de b. simple (snel in driedelige maat), de b. gay (in driedelige maat) en de b. de Bourgogne (in even maat). Deze reeks is te vergelijken met de reeks allemande, courante, sarabande, gigue, die na 1650 gebruikelijk werd. Met de branle zonder nadere aanduiding is de dans in vierkwartsmaat met twee kwarten opmaat in rustig tempo bedoeld. Als intermezzo vindt men de branle alleen in de oudste suites, geleidelijk is de naam uit de suite verdwenen, te meer omdat uit de verschillende branle-types andere dansen ontstonden, die onder een nieuwe naam ingang vonden. Zo is de gavotte (eveneens in vierkwartsmaat met twee kwarten opmaat) van de branles in 4/4 maat afgeleid en het menuet vermoedelijk van de branies in ¾ maat.Lit.: H. Martens, Musikalische Formen I. 1. (z.j. ca 1930); R. Münnich, Musikalische Formen I. 9. (z.j. ca 1930).
