is een klein Italiaans stadje in het district Sondrio, gelegen aan de Adda en aan de mond der Frodolfo, op 1255 m hoogte en omgeven door hoge bergen. Het aantal inwoners bedraagt ca 2000.
Deze plaats is bekend door de warme zwavelbaden in haar nabijheid; zij waren beroemd in de dagen der Romeinse heerschappij en worden o.a. door Cassiodorus geprezen. In de omtrek van Bormio zijn ijzer- en loodmijnen. Een prachtige weg, met verscheiden gaanderijen, voert over het Stilfserjoch (Giogo dello Stelvio).Bormio was vroeger de hoofdplaats van het graafschap Bormio, dat in het laatste gedeelte der middeleeuwen in het bezit was van de bisschoppen van Chur en de hertogen van Milaan. In 1512 kwam het aan Graubunderland en in 1797 maakte het deel uit van de Cisalpijnse republiek. Sedert 1804 behoorde het tot het koninkrijk Italië, kwam in 1814 aan Oostenrijk en werd in 1859 met het overige gedeelte van Lombardije aan Italië afgestaan.