kan zijn: geitenleer, kalfsleer, schapenleer, varkensleer, zeehondenieer en perkament, en wel kalfs-, schapen- of varkensperkament.
Het geitenleer komt onder verschillende namen in de handel. Het bont geverfde, gladde, met sumak gelooide geitenleer heet: echt saffiaanleer (naar de stad Saffi in Noord-Afrika), het zwart geverfde gladde geitenleer noemt men Marokkoleer of maroquin (naar het land Marokko), in willekeurige kleuren geverfd geitenleer noemt men korduaanleer (naar de stad Górdoba). Het geitenleer is bijzonder goed houdbaar. Ook van schapenleer maakt men: onecht saffiaan-, Marokko- en Korduaanleer, maar dit is veel slechter houdbaar dan geiten-, kalfs- en andere leersoorten. Voor de houdbaarheid van het leer zijn vooral de gebruikte looistoffen van belang. Met sumak, run of galappels gelooide huiden geven de best houdbare boekbanden.
LR DR A. KOREVAAR
Lit.: Report of the Committee on leather for Book-binding (London 1905); Vorschriften f. Bibliothekseinbände beschlossen vom Verein deutscher Bibliothekare (Leipzig 19x1).