is een regentschap in het Z.O. van de residentie Japara-Rembang, beslaat een oppervlakte van 1952 km2 en telde in 1930 een bevolking van 440.373 inw., d.i. 225,7 per km2, bestaande uit 433.541 Inheemsen, 1282 Europeanen, 5468 Chinezen en 82 andere Vreemde Oosterlingen. De noord- en zuidgrens van het regentschap worden resp. gevormd door een gedeelte van het Noorder Kalksteengebergte en van de G.
Kendeng (een mergelrug), terwijl in het midden van het regentschap een derde kalksteenrug loopt. Al deze ruggen zijn met djatibossen bedekt. Deze behoren tot de fraaiste van Java en een klein complex daarin is zelfs als natuurreservaat ingericht (Tjabak I en II; groot 12 ha). De oostelijke grens wordt grotendeels gevormd door de Solorivier, welke de scheiding vormt met het regentschap Bodjonegoro. De kalk- en mergelgronden, die men in dit regentschap aantreft, zijn niet vruchtbaar. Maïs wordt naast rijst veel aangeplant, terwijl de cultuur van sojabonen (kedelee) vrij uitgebreid is.
Enkele stuwbekkens (wadoeks) zijn nuttig in de droogteperioden die hier, evenals in geheel N.O.-Java, kunnen voorkomen. De hoofdplaats Blora ligt aan de Loesi-rivier, die het regentschap in O.W. richting doorstroomt, en telde in 1930 18.445 inw., waarvan 255 Europeanen, 16.543 Inheemsen en 1647 Chinezen. De stadsgemeente Tjepoe, hout- en petroleumcentrum, is groter dan Blora.Lit.: Harsono, De kedeleecultuur in het regentschap Blora (Vamola 1931).
