is het grootste eiland van de Riouw-Archipel, gelegen ten Z.O. van Singapore, door Straat Riouw gescheiden van de andere eilanden van deze groep, door Straat Singapore van Malaka en met in het O. en Z. de Zuidchinese Zee. Het eiland levert bauxiet, dat door de Ned.-Indische Bauxiet Exploitatie Maatschappij (Nibem) ontgonnen werd.
Dit bedrijf kwam na de Japanse bezetting weer op de been en er vond ook reeds weer enige uitvoer van bauxiet plaats. Er is een rijsttekort op het eiland, maar de bevolking kan zich met oebi en wat sago een bijvoeding geven. Ook de rubberwinning is weer opgeleefd en als van ouds wordt het niet hoogwaardige product gestuurd naar de remilling-bedrijven te Singapore. De rubberhandel is vnl. in handen van Chinezen (in de gehele Riouw-Archipel 40 pct der bevolking uitmakend). Sinds de capitulatie van Japan is de sluikhandel gaan bloeien. Het betaalmiddel is de Straits-dollar.
De hoofdplaats van de residentie Riouw en Onderhorigheden, Tandjoengpinang, ligt aan de westkust van het eiland; in 1930 telde de plaats 5789 inw., van wie 3623 Chinezen. Schepen van de K.P.M. doen de haven weer regelmatig aan. Noordelijker, dus dichter bij Singapore, ligt Tandjoengoeban.DR G. KUIPERS
