is een verticale steun uit hout, steen of metaal, soms tevens dienend tot afsluiting {z balustrade) en dan niet zelden in een rhythmisch afwisselende reeks naast elkander geplaatst. Men treft (vooral in de tijd van Renaissance, Barok en Rococo) rijk versierde en gelede balusters aan bij trapleuningen of koor-afsluitingen.
Bij trappenconstructie maakt men wel onderscheid tussen hoofd-balusters, waarin de leuninguiteinden zitten vastgehecht en die zich dus aan het begin en einde bevinden en vaak zeer uitvoerig bewerkt zijn (bijv. trappen aan Vlaamse kansels met allegorische sculpturen 17de-18de eeuw), en de tussen-balusters, een meer eenvoudige, lagere reeks verticale stutten, waardoor de leuningbalk gedragen wordt.