Nederlands schilder en schrijver over kunst (Dordrecht 28 Mrt 1660 - Amsterdam 14 Oct. 1719), was een leerling van Samuel van Hoogstraten. In 1709 of 1710 vestigde hij zich te Amsterdam.
Hij schilderde Bijbelse en mythologische taferelen, genrestukken, landschappen en portretten. Zijn grootste verdienste is echter het schrijven van de Groote Schouburgh der Nederlandsche Konstschilders en schilderessen (3 dln, Amsterdam 1718-21, herdr. 1753, bew. d. P. T. A. Swillens, 1ste en 2de dl 1943 en ’46, m. biogr.; Duitse vert. 1880).
Dit werk vormt de belangrijkste samenvattende bronnenstudie van de Nederlandse 17de-eeuwse schilderkunst. Ondanks talrijke onnauwkeurigheden en onjuiste anekdoten is het nog steeds van het grootste belang bij de studie van de Nederlandse kunstgeschiedenis.Bibl. : Tooneel van sinnebeelden (1700. herdr. 1736); Brieven van Philaletes (1712); Verzameling v. uitgelezene keurstoffen (Amsterdam 1713); Stichtelijke zinnebeelden (Amsterdam 1723, herdr. 1729, 1767, door hem zelf geïll.).
Lit.: P. J. Frederiks, A. H. en zijn kinderen, in: Obreen’s archief v. Ned. Kunstgesch.
VI (1884/87); C. Hofstede de Groot, A. H. in seiner Bedeutung für die holl. Kunstgeschichte (Haag 1891, herdr. als: A. H. und seine Groote Schouburgh (1893).
