is een woord van Griekse afkomst, dat als naam wordt gebruikt voor een verouderde zegswijze, een verouderde taalvorm. Men heeft archaïsmen vooral in wettelijke en bijbelse stijl.
Ze worden door dichters en romanschrijvers wel eens gebruikt, om aan hun voorstellingen ook door de taal een antieke kleur te geven.Archaïsme is ook een term uit de ontwikkelingspsychologie. Deze leert, dat het menselijk denken ontwikkelingstreden doorloopt, die bij primitieve volkeren soms nog als eindtoestand te vinden zijn. In de droom van den normalen mens en bij ziekelijke stoornissen, o.a. bij de schizophrenie, zinkt het denken terug op vroegere stadia. Voorbeelden van zulk „archaïsch denken” vindt men o.a. in de magie, in het animisme.
Lit.: Storch, Das archaisch-primitive Denken in der Schizophrenie.
