(lett.: voorvertrek), is in het algemeen in aanzienlijke huizen en in paleizen het vertrek, waar degenen een wijle vertoeven, die zich bij den heer des huizes of bij een vorstelijk persoon hebben doen aanmelden. Zij blijven er totdat het hun beurt is om bij hem of haar voor wie(n) het bezoek is bestemd te worden binnengeleid.
In vroeger tijden werd de naam gegeven aan het vertrek onmiddellijk vóór de praalkamer of de slaapkamers. Als zodanig verschijnt de antichambre te Parijs in de 16de eeuw, als men comfort in woninginrichting begint na te streven. Het Louvre-paleis bevatte toen reeds antichambres, waar hovelingen en indieners van beden wachtten om tot den vorst of diens hoogste dignitarissen te worden toegelaten. Te Versailles dienden de antichambres als eetkamers op dagen waarop de koning de maaltijd in het openbaar nuttigde, wat met grote plechtigheid en ceremonieel gepaard ging. De antichambre bleef tot ongeveer het eind der Franse monarchie gehandhaafd; het gebruik ervan verdween bij de aanvang der 19de eeuw: zij is dan nl. niet meer belendend aan de kamer waartoe zij als „voorvertrek” moet dienen, doch geeft toegang tot alle vertrekken van het appartement en is dus veeleer een vestibule. Wie voorheen niet de gunst der machtigen deelde, moest wel eens zeer lang (of herhaaldelijk) antichambre houden (antichambreren), om ten slotte niet eens te worden toegelaten.
