Russisch generaal (Lomakino bij Nizjni Nowgorod 1 Sept. 1900 - Moskou Aug. 1946), sinds 1919 in het Rode Leger, sinds 1930 lid van de Communistische partij, i938-’39 militair adviseur van Tsjiang Kai-Sjek, onderscheidde zich bij de verdediging van Moskou in 1941, werd in de zomer van 1942 aan de Wolchow gevangen genomen en in Dec. van dat jaar door de Duitsers aan het hoofd geplaatst van de „Russische bevrijdingsbeweging”. Door de onmenselijke behandeling der sovjetgevangenen en door hun veelal vijandige houding jegens het regiem in hun vaderland traden honderdduizenden voormalige sovjetsoldaten toe tot de Duitse weermacht, die een gedeelte hunner in Nov. 1944 onder Wlassows bevel plaatste.
Na de Duitse capitulatie werd Wlassow, in Russische handen gevallen, met zijn naaste medewerkers ter dood veroordeeld en opgehangen.Lit.: G. Fischer, Soviet Opposition to Stalin. A Case Study in World War II (Cambridge, Mass. 1952).
