Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-06-2022

Andreas alciatus

betekenis & definitie

beroemd Italiaans rechtsgeleerde (Alzate bij Como 8 Mei 1492 Pavia 12 Jan. 1550), studeerde te Pavia en te Bologna, was leerling van Jason Magnus, Philippus Decius, Carolus Ruinus, e.a. In 1518 werd hij hoogleraar te Avignon, later te Bourges (15291533), waar Joh.

Calvijn hem hoorde, in Pavia (t533-i537). Bologna (1537-1541), Ferrara (1542-1546) en weer in Pavia, waar hij stierf. Alciatus kan, met Guillaume Budé en Ulrich Zasius, als de stichter gelden van de humanistische school in de rechtswetenschap, de „mos gallicus”, die de philologische en historische methode op de studie van het Romeinse recht toepaste en waarvan Cujacius de belangrijkste vertegenwoordiger is geweest.Lit.: Ernst von Moeller, A. A., ein Beitrag zur Entstehungsgeschichte der modernen Jurisprudenz (1907); Paul-Emile Viard, A. A., thèse (Nancy 1926).

< >