Deens dichter (Aerösköbing 2 Jan. 1587 - Vordingborg 7 Mrt 1637), studeerde theologie, werd predikant te Kopenhagen, later bisschop te Trondhjem. Zijn vrolijke levenswijze maakte hem verdacht bij de rechtzinnigen en in 1622 werd hij uit zijn ambt ontslagen.
In 1626 werd hij weer predikant te Vordingborg. Hij wordt de vader van de Deense dichtkunst genoemd, doordat hij, onder invloed van de renaissancekunst, streefde naar een regelmatige versbouw van alexandrijnen. Hij gaf een nieuwe vertaling van de psalmen, nauwkeuriger dan de vroegere. Zijn hoofdwerk Hexaemeron, een gedicht over de schepping, dat sterk onder invloed van Du Bartas staat, werd eerst in 1661 uitgegeven.Lit.: H. F. Rördam, Mester Anders Christensen Arrebos Levned og Skrifter (1857).
