belangrijk Romeins geschiedschrijver (Antiochië ± 330 na Chr. - Rome ± 395), van Griekse afkomst, die als officier deelnam aan de veldtochten tijdens Constantius in het O. en Germanië en onder Julianus de Afvallige (zijn held) tegen de Parthen, maar daarna te Rome een vervolg op Tacitus schreef, Res Gestae in 31 boeken (van Nerva tot Valens, 96-378 na Chr.), waarvan alleen de laatste 18 boeken over zijn. Deze behandelen het tijdvak van 353- 378, dat hijzelf had beleefd, en zijn een voortreffelijke bron voor de gebeurtenissen van die tijd: hij tekent uitstekend karakters.
De aardrijkskundige en natuurkundige uitweidingen daarentegen, puttend uit anderen, zijn te uitvoerig en niet betrouwbaar. Tegenover het Christendom nam hij een welwillende onverschilligheid aan. Zijn taal is beïnvloed door Tacitus en Cicero en doet kunstmatig aan: talrijke graecismen tonen, dat het Latijn niet zijn moedertaal was. DR G. QUISPELBibl.: Uitgave C. U. Clark (Berlijn 1910).
Lit.: W. Ensslin, Zur Geschichtsschreibung und Weltanschauung des A. M. (1923); O. Seeck, A. M., in: Pauly-Wissowa, Real-Encycl., I, kol. (I845-52); M. Büdinger, A. M. und die Eigenart seines Geschichtswerkes, in: Denkschriften der phil. hist. Klasse der Wiener Akad., XLIV (1896), Abh. V; Dautremer Amm. Marcellin (Lille 1899).
