heet de Mohammedaanse dynastie in Marokko en Spanje, die de Almoravieden opvolgde. Zij vindt haar oorsprong in een godsdienstige beweging, die omstreeks 1121 in het Atlasgebied ontstond onder leiding van Mohammed ibn Toemart, die de titel van Mahdi had aangenomen.
Almohaden komt van al-Muwahhidin „bekenners van Gods eenheid”. Stichter van hun rijk was Abd al-Moemin bij wiens dood in 1163 Marokko, Algerië en Tunis waren onderworpen. Onder zijn opvolger maakten de Almohaden zich van het Mohammedaanse Spanje meester. In Spanje wisten zij zich intussen slechts met moeite tegen de opdringende Christenen te handhaven en in het begin der 13de eeuw viel het Rijk der Almohaden uiteen om plaats te maken voor een aantal kleinere dynastieën.Lit.: Bel, Les Almoravides et les Almohades (1901); Ibn Khaldoun, Histoires des Berbères (trad. De Slane), 4 tom. Alger (1852—’56), nouv. éd. Paris 1925 vlg.; Abd Al Wahid Marakechi, Histoire des Almohades (trad. Fagnan 1893); Ch. A. Julien, Histoire de l’Afrique du Nord (1930).
