Argentijns schrijver (1874-1946), is een der jongeren, die het meest Rubén Darió en zijn nieuwe kunst verbreid en populair gemaakt hebben. Politiek opstandig, anarchistisch van aanleg, heeft hij bijna zijn hele leven in ballingschap doorgebracht en uit den vreemde literaire en sociologische essays geschreven.
Hij is dichter, een uitnemend verteller en toont zich een goed romancier in Humana ardor (Menselijk vuur). Hij staat afwerend tegen de invloed van de V.S. op Spaans-Amerika, waarvan hij vooral getuigt in zijn Yanquilandia barbara (Barbaars Yankeeland). Van zijn drama’s is vooral Alma gaucha (1907, De gauchoziel) bekend geworden, maar ook Los salvajes (De wilden). Van belang op het gebied der taal is zijn studie La tradición y el idioma; origen español del teatro argentino (De overlevering en de taal; Spaanse oorsprong van het Argentijns theater).Lit.: J. Mas y Pi, A. G. (1916)..
