is in het mystiek-religieuze leven der Mohammedaanse Egyptenaren de grootste heilige. Hij moet omstreeks 1200 te Fez geboren zijn.
In zijn jeugd ging hij naar Mekka; op ongeveer 30-jarige leeftijd begon hij een ascetisch leven te leiden, bezocht Bagdad en vestigde zich ten slotte in Egypte, te Tantah, waar hij al spoedig in een reuk van heiligheid kwam. Gaandeweg omringden hem een schaar jongeren, uit welke de naar hem Ahmadyah genaamde mystieke orde is voortgekomen. Ahmad zelf stierf in 1276. De berichten omtrent zijn leven zijn grotendeels legendarisch. Al spoedig na zijn dood werd zijn sterfdag een van de grootste godsdienstige feestdagen in Egypte en nog steeds wordt deze heilige vooral onder het lagere volk meer dan enige andere vereerd. In deze verering zijn ongetwijfeld ook Oud-Egyptische godsdienstige elementen mede versmolten, vgl. E. W. Lane, Account of the Manners and Customs of the Modern Egyptians, 1836.
