Beauchamp (Alphonse de), een bekend Fransch geschiedschrijver, werd geboren te Monaco in 1767 en trad in 1784 als onderofficier in dienst in het Sardinische leger. In 1792 weigerde hij te strijden tegen de Fransche Republiek, en werd om die reden in de gevangenis geworpen. Zoodra hij zijne vrijheid herkregen had, snelde hij naar Parijs, waar hij eerst eene zeer ondergeschikte betrekking bekleedde en vervolgens door den minister van policie belast werd met het toezigt op de drukpers.
In 1806 verscheen zijne “Histoire de la Vendée et des Chouans”, die weldra voor de tweede en derde maal werd uitgegeven; hij deelde daarin zooveel ergerlijke gebeurtenissen mede, dat hij in 1809 in hechtenis genomen en naar Rheims verbannen werd. Na zijn terugkeer in 1811 werd hij begiftigd met een gemakkelijk baantje bij de belastingen, en in 1814 ontving hij van den Koning het kruis van het Legioen van eer, benevens een pensioen, dat hij genoot tot in 1832, in welk jaar hij door de cholera werd weggerukt. Van de reeds vermelde “Geschiedenis van den oorlog in de Vendée” is in 1820 eene 4de uitgave verschenen. Voorts heeft hij een aantal geschiedkundige werken geschreven, die niet alleen betrekking hebben op Frankrijk, maar ook op Spanje, Piémont, Péru en Brazilië.
