Beauchamps (Joseph), een aardrijks- en sterrekundige en bekend wegens zijne reizen en nasporingen in het Oosten, werd geboren den 29sten Julij 1752 te Vesoul in Franche-Comté, voegde zich in 1767 bij de orde der Bernardijnen en hield zich, onder de leiding van Lalande, vooral bezig met de sterrekunde. Zijn oom Miroudot, bisschop en Fransch consul te Bagdad, riep hem in 1781 derwaarts, om hem met een gedeelte der werkzaamheden van het consulaat te belasten. Beaucharnps deed er een aantal waarnemingen, die door Lalande grootendeels in het “Journal des savans” zijn bekend gemaakt; ook eene belangrijke kaart van den loop van de Tigris en de Eufraat is daarin opgenomen.
Hij bezocht de bouwvallen van Babylon en zond afbeeldingen en beschouwingen van deze naar Europa. Vervolgens onderzocht hij de kusten van de Caspische zee. In 1790 keerde hij terug naar Frankrijk, maar werd in 1795 als Fransch consul naar Maskate gezonden, vanwaar Bonaparte hem in 1798 naar Egypte riep, om hem eene geheime zending naar Constantinopel op te dragen. Daarbij viel Beauchamps in de handen der Engelschen, werd aan de Turken uitgeleverd en door deze gevangen gehouden tot in 1801. Hij overleed in datzelfde jaar te Nizza op zijn terugtogt naar Frankrijk. Van zijne reizen door het Oosten heeft hij belangrijke beschrijvingen uitgegeven.
