Barbiéri (Giovanno Francesco), een beroemd Italiaansch schilder, bijgenaamd il Guercino da Cento (de Scheele van Cento), werd geboren in laatstgenoemde stad in het jaar 1590. Hij was er de leerling, helper en zwager van Benedetto Gennari. Ook toefde hij eenigen tijd te Bologna, Venetië en Rome en schilderde hier in de manier van Caravaggio.
Na zijn terugkeer werd hij een navolger van Guido Reni, en hij overleed in 1655 te Bologna. Hij is een meester in de behandeling van het penseel, in het verdeelen van licht en schaduw, in het teekenen en in het gebruik der kleuren, maar men mist bij hem verhevenheid van denkbeelden en grootschheid van conceptie. Men kent meer lof toe aan zijne fresco’s dan aan zijne schilderijen in olieverf. Behalve een aantal groote fresco’s heeft hij 106 altaarstukken, 144 groote schilderijen voor vorsten en aanzienlijke personen, en een groot aantal kleine stukken vervaardigd. In het Muséum te Dresden zijn 15 doeken van dezen schilder.
