Avicenna, eigenlijk Ebn Sina, was een beroemd Arabisch wijsgeer en arts, wiens naam eeuwen lang een groot gezag had op het gebied der geneeskunde. Hij werd geboren in 980 te Afsjema, niet ver van Boekhara en ontving in laatstgenoemde stad eene zorgvuldige opleiding, Hij legde zich toe op de wijsbegeerte, de wis- en sterrekunde en de geneeskunde, en verwierf weldra als arts zoo grooten roem, dat hij door meer dan een sultan tot lijfarts benoemd werd en zelfs eenigen tijd de waardigheid van grootvizier bekleedde. Later keerde hij naar Ispahan terug en overleed in het jaar 1037.
Zijn geschrift over de geneeskunde in haren geheelen omvang is reeds in de 12de eeuw met den titel “Canonum medicinae libri V” door Gerhard van Cremona in het Latijn vertaald. Het is later bij herhaling gedrukt en voor de kennis der Arabische geneeskunde van groot belang. Daarenboven heeft Avicenna eenige wijsgeerige geschriften nagelaten.
