Aumale, is de naam van een stadje, hetwelk te voren Alba Maria heette en in het departement Seine Inférieure in Frankrijk gelegen is. Van de hertogen van Aumale noemen wij:
Claude I de Lorraine, hertog van Aumale, een zoon van hertog René II van Lotharingen en, evenals zijne nakomelingen, opperjagermeester van Frankrijk. Hij onderscheidde zich in de oorlogen van Koning Frans I bij onderscheidene gelegenheden. In het jaar 1515 voerde hij het bevel over de troepen van zijn oom, den hertog van Gelder, bij Marignano, versloeg de Engelschen bij Hesdin en de Duitschers voor Neufchȃteau in Lotharingen, verstrooide met zijn broeder Anton de oproerige Duitsche landlieden, die de Fransche grenzen bedreigden, veroverde in 1542, als gouverneur van Champagne, het hertogdom Luxemburg, en overleed den 12den April 1550 te Joinville.
Claude II de Lorraine, hertog van Aumale, een zoon van den voorgaande. Deze aanschouwde het levenslicht in 1523 en was in 1550 gouverneur van Bourgondië, terwijl hij zich onderscheidde in de oorlogen van koning Hendrik II. Bij de belegering van Metz door Karei V (1552) werd hij door den hertog van Brandenburg verslagen, zwaar gewond en gevangen genomen, maar in het volgende jaar gaf hij in den slag van Renti, en bij de bestorming van Volpiano in Piémont blijken van moed en krijgsbeleid. In het jaar 1558 werkte hij mede tot de verovering van Calais en streed vervolgens in de veldslagen bij Dreux, St. Denis en Montcontour. Als een ijverig tegenstander van de Colignys, die hij als de oorzaak beschouwde van den dood van zijn broeder, den hertog van Guise, vervolgde hij de Hugenoten en was een der hoofdaanleggers van de Parijsche bloedbruiloft. Hij sneuvelde op den 14den Maart 1573 bij de belegering van La Rochelle door een kanonskogel.
Charles de Lorraine, hertog van Aumale, een zoon van den voorgaande. Ook deze was een ijverig medestander der K. Katholieke partij en werd in 1589 benoemd tot commandant van Parijs. Bij de belegering van Senlis werd hij door den hertog de Longueville en bij Arques en Ivry door Hendrik IV geslagen, maar hij hield zich staande te Parijs. Toen Hendrik IV als koning was erkend en men aan Aumale het bestuur over Picardye niet verkoos te geven, ging hij over in Spaansche dienst. Hij werd door het Parlement ter dood veroordeeld en in beeldtenis gevierendeeld. Hij overleed te Brussel in 1631. Met hem is zijn geslacht uitgestorven.
Henri Eugène Philippe d’Orleans, hertog van Aumale, zie Orleans.
