Artemisia is de naam van een paar beroemde vrouwen der Oudheid. De eerste was:
Artemisia, eene dochter van Lygdames. Zij voerde heerschappij over Halicarnassus, Cos, Nisyrus en Calydna. Zij was cijnsbaar aan den Perzischen koning Cyrus. Niet alleen volgde zij dezen met 5 schepen op een togt naar Griekenland, maar zij onderscheidde zich ook bij Salamis (480 vóór Chr.) door schranderheid en moed. Daarom zeide Xerxes na dien slag, dat de mannen als vrouwen, en de vrouwen als mannen gevochten hadden. De Atheners beloofden aan hem, die haar gevangen nam, 10000 drachmen. Volgens Ptolemaeus maakte zij een einde aan haar leven door van de Leucadische rotsen te springen, nadat zij een jongeling uit Abydos, die hare liefde versmaadde, gedurende den slaap van het licht der oogen had beroofd.
De tweede was Artemisia, koningin van Carië, eene dochter van Hecatomnus, de zuster, gemalin en opvolgster van Mausolus. Zij is beroemd geworden door haren rouw over den gestorven echtgenoot (352 vóór Chr.). Zij vermengde zijne asch dagelijks met haren drank en stichtte hem een gedenkteeken, dat, door Griekenlands grootste kunstenaars vervaardigd, onder de 7 wonderen der wereld gerekend werd. Het droeg den naam van Mausoleum. Een ander gedenkteeken, later Abaton genaamd, plaatste zij op Rhodus ter gedachtenis aan eene verrassing, waardoor zij zich meester had gemaakt van dat eiland. Zij overleed na eene regéring van 2 jaren (350 vóór Chr.).
