Salamis, een eiland aan de kust van Attica in de Saronische Golf, tegenover Eleusis, door eene smalle straat van Attica en Megaris gescheiden, draagt thans den naam van Koeloeri. Het is 12 Ned. mijl lang en ongeveer evenzoo breed on door eene diepe baai in twee deelen gesplitst, behoort tot den Griekschen nomos Attica en Boeotië, is meerendeels bergachtig en woest, doch aan de kust vruchtbaar, zoodat er olijf- en wijngaarden gevonden worden, en telt omstreeks 4000 inwoners. In ouden tijd werd er, behalve gevogelte en kaas, ook veel honig uitgevoerd. De hoofdstad Koeloeri, aan de westkust gelegen, heeft eene haven en 1000 inwoners.
De Semitische naam van het eiland (van Baal Sjalam of Heer des Vredes) maakt het waarschijnlijk, dat het eiland oorspronkelijk door Phoeniciërs werd bevolkt. Daarop verschenen kolonisten uit Aegina, en reeds in den Trojaanschen Oorlog wordt Salamis vermeld als een onafhankelijke Staat onder het bewind van Ajax, den zoon van Télamon. Het werd na eene lange worsteling met de Megarensers eerst door laatstgenoemden en vervolgens door de Atheners in bezit genomen en bleef na dien tijd, vooral door de roemrijke overwinning van Themistocles op de vloot van Xerxes (480 vóór Chr.) vermaard geworden, met eene korte tusschenpoos het eigendom der Atheners tot 318, toen het zich vrijwillig onderwierp aan de heerschappij der Macedoniërs. In 232 evenwel kwam het door Aratus weder in de magt der Atheners. De evenzoo genoemde stad verhief zich eerst aan de zuidkust en later aan de oostkust, maar kwam reeds in de tweede eeuw na Chr. in verval.
Den naam van Salamis droeg in de dagen der Oudheid ook de belangrijkste, grootste en sterkste stad van het eiland Cyprus. Zij was bij het midden der oostkust aan den voet van den Pediaeus gelegen en door de Phoeniciërs gesticht. Men vond er eene ruime haven en een vermaarden tempel van Zeus (Jupiter), en zij was reeds in de 6de eeuw vóór Chr. eene merkwaardige stad, waar Evágoras, koning van het geheele eiland, zijn verblijf hield. In 306 vóór Chr. had er de grootste zeeslag der Oudheid plaats, waarin Demetrius Poliórcetes aan de Grieksch-Egyptische vloot onder Menélaus en Demetrius Soter eene geweldige nederlaag toebragt. Later kwam Salamis onder de heerschappij der Ptolomaeussen en in 58 vóór Chr. onder die der Romeinen.
Ten gevolge van een opstand der aldaar gevestigde Israëlieten in de dagen van Trajanus werd de stad grootendeels verwoest. Nog meer echter leed zij door eene aardbeving onder Constantijn de Groote. Door laatstgenoemde werd zij weder opgebouwd en onder den naam van Constantia tot hoofdstad van het eiland verheven, doch later onder Heraclius geheel en al vernield door de Saracenen. Men aanschouwt thans nog de puinhoopen dier stad bij Hagios Sergis.
