Apyrexie

betekenis & definitie

Apyrexie is een woord van Griekschen oorsprong, dat bij tusschenpoozende koortsen den vrijen tijd aanduidt tusschen het einde van een koortsaanval en het begin van een volgenden. Gedurende dien tusschentijd gevoelen de zieken zich soms vrij wél, ja, zelfs zóó wèl. dat zij zich als hersteld beschouwen, totdat een nieuwe aanval hen van hunne dwaling overtuigt. Evenwel wijken in de apyrexie niet alle ziekteverschijnselen; gewoonlijk behoudt men een gevoel van vermoeidheid in de leden, hoofdpijn, gebrek aan eetlust, een versnelden pols en eene beslagen tong, en tevens, wanneer de koorts lang voortduurt , eene eigenaardige huidkleur. De uitzetting van de milt verdwijnt eerst bij eene volkomene genezing. Is het tijdperk der apyrexie kort, dan duurt dat der koorts zoo veel langer.