Abd-ul-Latif was een beroemd Arabisch geleerde, die in 1162 te Bagdad het levenslicht aanschouwde en zich, na het voleindigen zijner uitgebreide studiën, naar Damascus, naar sultan Saladin begaf. Door dezen geholpen, spoedde hij zich naar Caïro, om er den geleerden Maimonides te leeren kennen.
Daarna vestigde hij zich achtereenvolgens te Damascus, te Jeruzalem en te Aleppo en wijdde zijne dagen aan de beoefening der geneeskunde. Hij schreef niet minder dan 136 verschillende werken, van welke eene „Beschrijving van Egypte” zeer belangrijk is.
