uiterste wil, een akte welke de verklaring behelst van hetgeen iemand wil dat na zijn dood geschieden zal. Een T. kan zoolang de erflater nog leeft en in het bezit is van zijn verstandelijke vermogens, steeds weer worden herroepen.
Om een T. te mogen maken moet men 18 jaar oud zijn, tenzij men door huwelijk eerder meerderjarig is. Overigens kunnen alle personen bij T. beschikken en daaruit ook voordeel genieten, uitgezonderd degenen die daartoe, volgens de bepalingen van boek II titel XII afd. 2 B. W., zijn onbekwaam verklaard. Wanneer de erflater bloedverwanten in de opgaande of nederdalende linie of ook natuurlijke, wettiglijk erkende kinderen heeft, blijft ten behoeve van deze een deel der goederen van de uiterste wilsbeschikking uitgesloten, zoodat de erflater daarover niet bij T. mag beschikken (zie Erfdeel). In elk T. worden voorwaarden, die onverstaanbaar of onmogelijk zijn, of die met de wetten en goede zeden strijden, voor niet geschreven gehouden. Een T., gemaakt tengevolge van dwang, bedrog of arglist, is nietig, alsook elke beschikking die den last oplegt om de erfenis of het legaat te bewaren en geheel of ten deele aan een derde uit te keeren, tenzij in de gevallen, omschreven in afd. 7 en 8 titel XII boek II B.
W. Indien de bewoordingen van een T. duidelijk zijn, mag men daarvan door uitlegging niet afwijken. De vorm waarin het T. moet worden gemaakt, staat onder bijzondere voorschriften (B. W. boek II titel XII afd. 4). Zie ook Legaat. Een erflater mag een of meer- uitvoerders van zijn uiterste wilsbeschikking aanstellen.
