algemeene naam voor een reeks werkingen van den geest. De oudere psychologie beschouwde den wil als een der zoogenaamde vermogens van den geest, als een hoogeren vorm van het begeervermogen en een zelfstandige grondkracht, waaruit als afzonderlijke werkingen de handelingen voortvloeiden.
De nieuwere psychologie houdt den wil voor een complex van gewaarwordingen of voorstellingen, en kent hem ook wel een ruimere of beperkte zelfstandigheid toe. De moderne psychologie zoekt hem te verklaren als een verschijnsel van het bewustzijn. In het gewone spraakgebruik verstaat men onder wil: een gecompliceerden zielstoestand met een gevoel van lust of onlust tot motief en een of meer voorstellingen tot doel.
