Existentia, het volstrekte wezen van een werkelijk bestaand iets. In de middeleeuwen werd het Zijn gaarne tegenover het Wezen (Essentia) gesteld, en als een aanvulsel van de mogelijkheid tot de werkelijkheid beschouwd.
Kant heeft door een duidelijk voorbeeld aangetoond, dat het Zijn niet als een complement kan worden aangemerkt, wijl door het zijn niets aan het wezen van een ding wordt toegevoegd: honderd werkelijke guldens zijn niet meer of minder dan honderd mogelijke guldens.
