Wat is de betekenis van Testament?

testament - Zelfstandignaamwoord 1. een bindende verklaring waarin een overledene voor diens dood heeft laten vastleggen wat er te doen staat met de nalatenschap ♢ Dit testament is onmogelijk aan te vechten. 2. (religie) één van de twee boekdelen van de bijbel ♢ De...

Een testament is een document waarin iemand bepaalde zaken kan regelen voor wat er moet gebeuren na zijn of haar dood met de nalatenschap. Met name onroerend goed, waardevolle voorwerpen, geld en waardepapieren zullen in een testament kunnen vermoemd worden. Ook is het mogelijk dat er personen of instellingen benoemd worden tot erfgenamen. Er...

testament - zelfstandig naamwoord uitspraak: tes-ta-ment 1. deel van de bijbel ♢ de bijbel bestaat uit het Oude en het Nieuwe Testament 2. officieel document, opgemaakt door een notaris, waarin staat wat er na je dood met je bez...

Kan als de beëindiging van een succesvolle inspanning in ons leven worden beschouwd. Wie in een droom z’n testament maakt, treft vermoedelijk voorbereidingen voor een rustigere levensperiode, maar ook - vooral bij oudere mensen voor een lange en vreedzame levensavond, want men heeft z’n zaken bijtijds op orde gesteld.

iemand op zijn - geven hem of haar er stevig van langs geven. Slanguitdr.

[Lat. testamentum, van testari = getuigen, een testament maken] 1 uiterste wilsbeschikking; 2 (afk. Test.) elk der beide hoofddelen van de H. Schrift.

wilsbeschikking; geschriften, gedachten die iemand na zijn dood nalaat; verbond van God met de mensen

Politiek geschrift dat een scheidend minister voor de opvolger nalaat met een samenvatting van zijn/haar opvattingen en een overzicht van de stand van zaken op het departement.

Lat. vertaling (testamentum, wilsbeschikking) van het Gr. woord diathèke, verbond.

1. In dit stuk, meestal in de vorm van een notariële akte opgemaakt, geeft iemand aan wat er na zijn dood met zijn vermogen moet gebeuren. Heeft men geen testament gemaakt, dan wordt het vermogen verdeeld onder de overlevende echtgenoot en kinderen of eventueel andere familieleden. 2. Met het Oude Testament bedoelt men de boeken van de bijbel...

zie Oude en Nieuwe Testament.

o., uiterste wil, laatste wilsbepaling; verbond tussen God en mens, vandaar Oude en Nieuwe Testament

(Oud en Nieuw), is een andere benaming voor de gezamenlijke boeken van het Oude en Nieuwe Verbond. In 2 Kor. 3 : 14 werd in de Vulgaat het Griekse diathèkè (unilaterale wilsbeschikking; Hebr.: beril, verbond) vertaald door het Latijnse testamentum. Hier werd het begrip O.T. en N.T. in het leven geroepen.

s.n., testamint (it); zijn — maken, testamintsje.

uiterste wil(sbeschikking); testament.

testament.

testament; uiterste wil.

(<Lat.), o. (-en), 1. in geldige vorm opgemaakte beschikking waarbij iem. verklaart wat na zijn dood, inz. met zijn vermogen zal geschieden : openbaar testament, getekend door erflater, notaris en twee getuigen ; een testament herroepen, terugnemen ; iem. in zijn testament zetten, hem bij testamentaire beschikking bedenken; bij testament; zonder...

of uiterste wil, akte houdende de verklaring van hetgeen iemand wil, dat na zijn dood zal geschieden. T. is herroepelijk en kan reeds op 18-jarige leeftijd worden gemaakt. Men mag bij T. geen inbreuk maken op het wettelijk erfdeel*. De Nederl. wet erkent drie vormen:1. bij authentieke akte (de gebruikelijke), 2. (h)olografisch T. (eigenhandig gesch...

o. 1 uiterste wil; 2 de nagelaten christelijke godsdienstoorkonden (bijbel).